สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้า
ถิ่นของเราเลิศหรูพริ้งเพรา มิเคยอับเฉา ถิ่นเราวิไล
เด่นเหนือใคร แม้นามนั้นไซร้พระราชทาน
เป็นมิ่งขวัญให้เราสำคัญ สถาบันเด่นดี

เราสายเลือดเดียวนั่น เหมือนน้องพี่กันในทุกที่
เราภูมิใจแห่งเลือดเทคโนโลยี ที่เราน้องพี่พากเพียร
มั่นหมายเรียน พากเพียรทั่วหน้า หมายพาก้าวไป
ไม่ท้อใจ อนาคตไกล ชีวิตสดใส ภูมิใจชื่นชม

สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้า
สถาบัน เลิศล้ำของเรา นั้นเรืองรุ่งเนาว์เด่นในสังคม
สถาบัน ที่ชนชื่นชม นิยมทั่วกัน
ชื่อขจร เกียรติก้องสำคัญ มั่นคงศักดิ์ศรี

เราสาบานไว้มั่น รักประเทศนั้นเท่าชีวี
ดวงวิญญาณแห่งชาวเทคโนโลยี จงรักภัคดีราชันย์
ศาสตร์สำคัญ พุทธธรรมจำมั่นไว้ในดวงใจ
ศักดิ์ศรีนามแห่งดวงฤทัย สมนามเกริกไกรพระจอมเกล้าเอย

ดวงใจทุกดวงหลอมรวมเป็นหนึ่ง
ผูกพันลึกซึ้ง สถาบันซึ่งเคยร่ำเรียนมา
พระจอมเกล้าลาดกระบังตรึงตรา
พวกเราบูชา มหามงกุฎไว้เหนืออื่นใด

ริมทางรถไฟเราคุ้นเคยดี
ทั้งน้องและพี่ สามัคคีมั่นรักกันเรื่อยมา
แคแสดดูเด่นเป็นศรีสง่า สวยงามจับตา
คือสีแสดขาวที่เราภูมิใจ

ทุกคนมุ่งมั่นสร้างสรรค์ความดี
เทคโนโลยี หวังเป็นทางที่พัฒนาก้าวไกล
อุปสรรคฝ่าฟันไม่หวั่นสิ่งใด จะพากเพียรไป
ขอเพียงเพื่อให้ชาติไทยเจริญ

ลมพัดผ่าน พาชื่นบานหัวใจ
แคแสดเด่นเห็นไกล ถิ่นในลาดกระบัง
ทองกวาวสะพรั่ง ความหวังยังไกลลิบ

งามน่าดู ดอกชมพูพันธ์ทิพย์
ยินเสียงดังกระซิบ อยากหยิบไว้เชยชม
ด้วยความนิยม จะสมจิตคิดไป

ฝากจิตและการหมายหนักหนา
ไขว่คว้าเอามาคู่เคียงใจ
จะเพียรรักปอง มิมองหนใด
ทูนจอมเกล้าเทิดไว้ ฝังใจอยู่ชั่วนิรันดร์

นานแสนนาน กาลผ่านไปทุกวัน
เราจะรักผูกพัน มั่นคงมิตรไมตรี
สีแห่งดอกไม้นี้ ชื่นชีวีไม่ลืม

โอ้น้องเอ๋ย ขอน้องทำใจสบาย
อย่านึกหน่าย หวั่นไหวเศร้าตรมฤดี
เมื่อได้มา ณ แดนสถาบันนี้
สู่อ้อมแขนนำมิตรไมตรี ร่มมาลีแคแสดของเรา

โปรดจงรู้ เราสุขเราทุกข์ด้วยกัน
เรายึดมั่น ช่วยเหลือเกื้อกูลแบ่งเบา
หากเธอทุกข์ ร่มใจ พี่เป็นร่มเงา
มอบมาลัยดอกไม้กลิ่นเกลา แด่เจ้า ดอกแก้วเจ้าจอม

อย่าไหวหวั่น น้องเอยหมั่นเพียรเรียนไป
จงฝันใฝ่ มั่นใจอย่าได้ตรมตรอม
และจงมี คุณธรรมนำน้อม
แก้วเจ้าจอม มาลัยนี้มอบให้เธอ

แก้วเจ้าจอม ช่อนี้ที่แทนดวงใจ
พี่ร้อยให้ หากแม้จะไม่เลิศเลอ
โปรดจงรับ รับไว้ในดวงจิตเธอ
เราพี่น้องครองใจเมื่อเจอ ผูกพันเสมอ ชาวลาดกระบัง

สถาบันพระจอมเกล้า เจ้าคุณทหาร
แห่งกล่าวขานแสดขาวพราวผ่องศรี
โรจน์เรืองวิทย์นักศึกษาทั่วธานี
มุ่งความดีวิชาก้าวหน้าไกล

ได้ศึกษาวิทยาการก้าวหน้า
ทั้งจัดเจนกิจการเกินขานไข
เทคโนโลยีก้าวล้ำนำกว่าใคร
เกียรติเกริกไกรทั่วแคว้นแผ่นดินทอง

แคแสดสวยงามเด่นเป็นสง่า
เกียรติคู่ฟ้าคงเด่นมิเป็นสอง
พระมหาพิชัยมงกุฎครอง
ดวงใจของนักศึกษาทั่วหน้ากัน

ล้วนเคารพ นบนอบมอบชีวิต
มอบดวงจิตคิดวางและสร้างสรรค์
ให้กระเดื่องเลื่องชื่อสถาบัน
พระจอมเกล้านั้นเทิดไว้นิรันดร์กาล

พระคุณของครูศิษย์ไม่ลืมเลือน
ครูเปรียบเสมือนแสงทองส่องทางสว่าง
ให้ดวงใจของศิษย์ได้พบแนวทาง
รู้ผิดชอบชั่วดีทุกอย่าง บนหนทางสู่อนาคต

ด้วยมีน้ำใจผูกพันยึดมั่น
สอนสั่งสร้างสรรค์ศิษย์นั้นทุกสิ่งทุกอย่าง
ไม่ย่อท้อใจเปี่ยมด้วยความหวัง
ให้ศิษย์รู้จัดเจนกระจ่าง ทุกทุกอย่างที่ครูนั้นมี

ความดีของครู ทุกสิ่งที่ท่านทำไว้
ไม่ใช่เพียงเพราะว่าใคร กะเกณฑ์เอาไว้ให้ครูต้องทำ
ที่ท่านสั่งสอน อบรมให้เราจดจำ
ทุกทุกการกระทำ ท่านทำด้วยความเต็มใจ

ขอกตัญญูครูพระจอมเกล้า
ศิษย์ก้มกราบเท้า ยึดมั่นไว้ในดวงใจ
ให้คุณครูอยู่ดีไร้โรคและภัย
ขอบุญกุศลดลบันดาลให้ คุณครูสุขกายใจตราบนิรันดร์

สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้า
แห่งนี้เนาว์ ลาดกระบัง สั่งสอนศิลป์
พระนามแห่ง จอมปราชญ์ สยามินทร์
เจ้าคุณทหาร ประทานถิ่น ที่สำคัญ

เทคโนโลยี วิทยาศาสตร์ ก้าวหน้า
สามารถ สิ่งประดิษฐ์ คิดสร้างสรรค์
ธงแสดขาว สวยสด งดงามครัน
สถาบัน พระจอมเกล้า เราชื่นชม

พระจอมเกล้า เกรียงไกร ใหญ่ยิ่ง
ประดิษฐ์ คิดสิ่ง เหมาะสม
วิทยาศาสตร์ สร้างสังคม
สมนาม จอมปราชญ์ ชาติไทย

ณ แหล่งนี้ สร้างบัณฑิต ศิษย์พระจอมเกล้า
ยามเรียน เราเฝ้ามานะ จะหาไหน
การกีฬา เราเล่น เด่นกว่าใคร
เราภูมิใจ ในสถาบัน สร้างสรรค์ไทย

แลลิบลิ่วทิวทัศน์ที่ลาดกระบัง
แคแสดดั่งสีทองทาทาบแผ่นฟ้า
แก้วเจ้าจอมเพริดพิไล ชงโคสดใสสวยงามตา
เหมือนดวงทิวาน่ารื่นรมณ์

ยามเมื่อเราเข้ามามุ่งมั่นปอง
มียิ้มย่องพักตร์ผ่องน้องต้องประสงค์
ไมตรีน่ารักงามซึ้งใจ ใครใครได้เห็นต้องชื่นชม
สมดังที่เราเฝ้าฝันมา

ตึกเด่นแลเห็นตระหง่าน
สีอาคารฉานฉาบทาบฟ้า
รวมพลัง รวมน้ำใจ ร่วมมั่นไว้ทุกวิญญา
รักษาให้อยู่ยั่งยืนนาน

สายสัมพันธ์เกี่ยวข้องพี่น้องเรา
พระจอมเกล้าลาดกระบัง เจ้าคุณทหาร
เราร่วมเรียน ร่วมสถาบัน ร่วมสร้างสรรค์ สวรรค์บันดาล
ถึงนานไม่ลืมลาดกระบัง

สายใย แห่งเลือดแสดขาว
พวกเรา พระจอมเกล้าลาดกระบัง
รักกัน ดั่งบิดรมารดาเดียวกัน
ร่วมสร้างสรรค์ ผูกสัมพันธ์ ให้ยืนนาน

เทิดชาติ ศาสน์ กษัตรา
เราร่วมชีวาสามัคคีมั่น ไม่เสื่อมคลาย
รักกันร่วมมือประจันภยันตราย
ปณิธานหมายเพื่อประชาชาติไทย

ผดุงเกียรติ หยิ่งในศักดิ์ศรี
ยึดมั่นความดี พร้อมพลีชีพเพื่อสิ่งมั่นหมาย
คือคุณธรรม จะมั่นคงไว้ในใจกาย
ขจรขจาย พระจอมเกล้าลาดกระบัง

ทิ้งขั้วปลิดใบ เปลี่ยนเวียนไปเฝ้ารอ
ตะวันสาดแสดทอรับช่อผลิบาน
แคแสดที่เห็น เช่นสัญญาณ
เปลี่ยนเวียนวาร ตามกาลเวลา

ขอเพียงผูกพัน จับมือกันมั่นใจ จะอยู่แห่งใด ยังส่งใจมา
จำได้เสมอ จิตห่วงหา แหล่งได้เรียนมา สถาบันอันมีค่า

พระจอมเกล้าของเรา ที่เราบูชา
ดอกแคแสดแสนงาม ที่ชื่นอุรา
ดอกแคแสดแสนงาม
ดอกแคแสดแสนงาม

รถไฟแล่นไป แต่ดวงใจข้ายัง
ไม่ลืมความหลัง ไม่ลืมรถไฟ
จะจารึก จดจำไว้
ฝากหัวใจ ไว้ถิ่นลาดกระบัง

โอ้ถิ่น ถิ่นไหน จะเหมือน
พระจอมเกล้าที่เราเล่าเรียนทั้งใจกาย
แผ่นดินถิ่นแดนนี้ผองเรามุ่งหมาย
แต่บัดนี้ ต้องจากไกลไปลับตา

อาลัยถิ่นนี้ ใครจะรัก
ได้เทียมเท่า พวกเราผูกพัน นั้นนานมา
อยู่เคียง เพื่อนพ้องพร้อมกัน ตลอดเวลา
ฟันฝ่า อุปสรรค มิท้อใจ

ลาดกระบัง ครานี้ จำใจห่าง
จะไม่จาง ความทรงจำ แม้นอยู่ไกล
ลาดกระบัง ลาแล้ว เราจะกลับ หวนคืนมา
ดวงวิญญา มอบไว้ ไม่เสื่อมคลาย

จะเป็น ดั่งเทียน ที่ส่องทาง นำชีวา
สร้างงาน ด้วยศรัทธา ด้วยใจมั่นคง
จะก้าวเดินไป เดินต่อไป ด้วยใจที่ซื่อตรง
เราจะคงเกียรติไว้ ให้ลาดกระบัง

ลาลาแล้ว จากไกลแคแสดไหวตามลม
เคยชื่นชม เพื่อนพ้องและน้องพี่
ส่งหทัยให้กัน ด้วยวิญญาณสัมพันธ์ไมตรี
แต่บัดนี้ ถึงวันต้องลาไกล

หวีดหวูดเสียง รถไฟย่ำเรื่อยไปบนราง
ปลิดปลิวคว้าง วูบวับลับจากไกล
หยาดน้ำตา รินหลั่ง ลาดกระบัง ยังอาลัย
อยู่แห่งไหน ใจฝังเตือน มิเลือนลืม
อยู่แห่งไหน ใจฝังเตือน มิเลือนลืม

ยามสายัณห์แดนทอง พระจอมเกล้า
โอ้งามเรื่อเรืองวิไล
แสดงามล้นทอฟ้างามเรื่อยไป
ประทับใจมิเลือน

เราน้องพี่พระจอมเกล้าเอย
ก่อนเคยผูกพันมั่นใจ
รักของเราใครเทียม มิได้
เปรียบไปดั่งฟ้ายามสายัณห์

โอ้พระจอมเกล้า
เราเทิดทูน ด้วยใจ แคแสดไซร้คือสายสัมพันธ์
เราจะรวมหัวใจเดียวกัน
ทุกวันทุกคืนยืนนานนิรันดร์

ยามสายัณห์แดนทองพระจอมเกล้า
โอ้เราอยู่รวมร่วมกัน
แม้มีภัยมีขวากหนามกั้น
ไม่หวั่นมั่นใจได้เลย

เค เอ็ม ไอ ที แอล นี้ดินแดนศักดิ์ศรี
แสนยินดี ร้องบรรเลง
เราจับมือพลัน ร่วมกันร้องเพลง
ครื้นเครงด้วยใจที่เบิกบาน

ทุกคนยินดี เป็นพี่น้องกัน
สร้างสายสัมพันธ์ สร้างโลกโสภา
โยนเศร้าทิ้งไป ยิ้มให้สุขเถิดหนา
อย่าเสียเวลา มาเถิดช่วยกัน

เรามาร่วมขับร้อง จากใจของเรา
อย่ามัวซึมเซา เหงาไปทำไมมี
เค เอ็ม ไอ ที แอล แสนรื่นเริงสุขศรี
ร่วมไมตรี สร้างสายสัมพันธ์

ร่มรั้วชงโค ใต้เสาโทรฯ งามสง่า
ที่เราสมอุรา ผูกใจรักกันมา ร่วมสถาบัน

ดอกสีแดงนั่น เมื่อเหมันต์มาเยือน
ดั่งเป็นสัญญาณเตือน อย่าเลือนสามัคคี ที่มีกันมา

จะอยู่ที่ไหน มั่นใจไว้ชาวโทรฯ
เหมือนดังชงโค งามตระการดวงมาลย์แจ่มใส

ที่ไหนใดเล่า เท่าน้ำใจชาวโทรฯ
ร่มเงารั้วชงโค ดุจดังทะเลโตอักโขน้ำใจ

โทรคมนาคม ชื่ออุดมสมญาลาวัลย์
รมณีย์ศรีสถาบัน ที่รวมขวัญ บรรดาชาวเรา
โทรคมนาคม งานรื่นรมย์ สมภูมิลำเนา
ดวงวิญญาณสารสื่อเหนือเรา โอบเราเคล้าเล้าโลมชีวัน

น้องพี่สมศักดิ์ศรีเลอสรรพ์
เสริมภูมิธรรมสำคัญ สร้างและสรรชีวัน
บรรยง น้องพี่ รักศักดิ์ศรีจนหลง
ขวัญคนโทรทะนง หยิ่งและยงและทรงพลัง

คนโทรฯ โสภีโสภา
คมนาคมนา อาคมเวทย์ขลัง
พวกเรา เอาจริงเอาจัง
ไม่ยอมหยุดยั้ง ตั้งหน้าศึกษา

คนโทรฯ โสภิณสินพราว
เรามีหวังวาว ราวเดือนเด่นฟ้า
ศิษย์นี้มีครูบูชา
ก็คงก้าวหน้า ถาวรมั่นคง